Odkrywanie piękna danej miejscowości widziane oczami przybysza z zewnątrz zawsze jest inne, niż spojrzenie tubylca. To jest prawda. Dlatego też miałem dziś okazję dzięki pomocy moich kalskich przyjaciół- Ani i Adama, aby zobaczyć w Kalsku to, co jest najważniejsze, mniej ważne i dla innych może mało ważne, dla mnie jednak bezcenne!
Nasz fotoreportaż zacznę może od niewątpliwej wizytówki wsi, czyli pałacu. Najpierw kilka słów o samym pałacu:
Pałac wzniesiony został przez rodzinę von Bornstädt na przełomie XVII i XVIII
wieku, przebudowany przez Otto von Sydowa w 2 połowie XIX wieku, który
powiększył pałac o dostawienie skrzydła bocznego od północy. W latach
1910-20 dobudowano skrzydło południowe i je powiększono. Na pocztówkach
widoczne zmiany dotyczące również wieży w narożniku północno-wschodnim.
Pałac założony na planie podkowy, z ośmioboczną trzykondygnacyjną wieżą w
narożniku północno-wschodnim, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty
dachem cztero-, trzy- i dwukondygnacyjnym. Elewacja frontowa wyróżniona
jest w części centralnej trzyosiowym ryzalitem z wejściem głównym,
przesłoniętym gankiem wspartym na dwóch kolumnach. Powyżej nad środkowym
oknem kamienna tablica z kartuszem, herbem rodziny von Sydow. Na
elewacji północnej, przy wieży znajduje się zadaszony taras. Fasadę
ogrodową tworzą skrzydła boczne oraz korpus główny. Wewnątrz zachowała
się reprezentacyjna sień z klatka schodową i drewnianymi schodami,
sztukatorska dekoracja sufitów, stolarka drzwi oraz częściowo amfiladowy
układ pomieszczeń. Pałac w otoczeniu parku z XVIII wieku.( źródło: http://zamkilubuskie.pl/kalskkalzig/).
Od 1969 roku pałac był użytkowany przez Rolniczy Zakład Doświadczalny,
następnie Wojewódzki Ośrodek Postępu Rolniczego. W latach
siedemdziesiątych mieścił się w nim Ośrodek Szkoleniowy Mechanizatorów,
przedszkole, biblioteka, magazyn BHP. Od 1995 roku budynek wszedł w
skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa i w 1998 został przekazany
przez Agencję Rolną Skarbu Państwa na potrzeby Wyższej Szkoły Zawodowej
Administracji Publicznej w Sulechowie. Został wówczas wyremontowany i
adaptowany na potrzeby szkoły. ( źródło: http://www.lwkz.pl/monument/show/id/455)
Kolejną, znaną wszystkim wizytówką wsi jest kościół p.w. Matki Bożej Częstochowskiej.
Krótki opis kościoła:
Kościół znajduje się przy głównej drodze prowadzącej przez Kalsk,
więc zlokalizowanie go nie jest żadnym problemem. Świątynia została
zbudowana w pierwszej połowie XVI wieku (nad wejściem znajduje się cegła
z rokiem 1521, choć prawdę mówiąc nie zauważyłem jej). Na pierwszy rzut
oka wydaje się, że jest to kościół drewniany, ale w rzeczywistości
drewniana jest tylko wieża nakryta wysokim hełmem. Wieża jest zresztą
200 lat młodsza od ceglano-kamiennej cześci budowli. Ciekawie prezentują
się portale w kształcie oślego grzbietu. Początkowo była to świątynia
katolicka, ale 1526 roku została przejęta przez protestantów.
Na zdjęciach dostępnych w internecie widać, że jeszcze w latach
trzydziestych wyposażenie kościoła było całkiem bogate, jednak do dnia
dzisiejszego nic z wyposażenia nie zachowało się. Po II wojnie światowej
remont kapitalny zakończył się w roku 1959. Na pamiątkę rok ten
uwieczniono nad południowym portalem.
Na terenie kościoła znajduje się kaplica nagrobna z pierwszej połowy
XIX wieku. Ryzalit z wejściem ozdobiony jest pilastrami, gzymsem oraz
naczółkiem zawierającym herb, podobny do herbu znajdującego się na
pobliskim pałacu. ( za http://zielonogorskie.com/kalsk-kosciol-matki-bozej-czestochowskiej/)
( Akurat tę cegłę zauważyłem, choć sam rok jest mało wyraźny)
Kolejna ciekawa rzecz warta zobaczenia, to kalskie stawy, zwłaszcza ten największy, w centrum wsi. Wykonano przy nim ogrom pracy- wyczyszczono go, umocniono brzegi itp. Teraz prezentuje się naprawdę wspaniale.
Trafił się nam nawet taki obrazek- pasące się owce.
Jedna z głównych ulic Kalska.
Byliśmy też na cmentarzu ewangelickim, gdzie jest kwatera rodzinna rodziny von Sydow. Same płyty nagrobne są dość dobrze zachowane, jednakże przydałoby się tam trochę je oczyścić z roślinności . Byłyby wtedy lepiej wyeksponowane. Przedtem jednak tablica umieszczona przy wejściu na cmentarz.
Treść napisu na tablicy:
" Miejsce Pamięci.
Tu spoczywają w Bogu byli mieszkańcy Kalska. Obiekt chroniony zgodnie z artykułem 32 ustęp 2 traktatu zawartego pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalna Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 17 czerwca 1991 roku.
Hans i Bernd von Sydow."
Między innymi napisami wyczytałem, że pochowana tu była Emma von Sydow.
I to już praktycznie koniec naszej subiektywnej wycieczki po Kalsku. Zapewne ominąłem wiele jeszcze ciekawych miejsc. Mam nadzieję, że za jakiś czas wrócę tu pewnie jeszcze nie raz, bo na pewno warto.
Przy okazji prosiłbym wszystkich, którzy mają jakieś stare fotografie czy dokumenty z dawnego Kalska o kontakt z nami. Chętnie je umieścimy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz